Dagverslag 11 november
door Stefan Veenhof
De dag was bijzonder vroeg begonnen, om 7 uur moesten we klaar staan. Dat betekende om 6 uur opstaan, douchen en gebruik maken van het ontbijt buffet in het hotel. Het is duidelijk te merken dat we in hotel achteruit gegaan zijn. De hotel kamers zijn kleiner, het buffet is kleiner en de airco is matig. De kamers zijn waarschijnlijk zo klein omdat in Hanoi de grond erg duur is. De douche in de kamers waren op Vietnamese hoogte afgesteld en kwam bij lange mensen tot hun middel. Voor lange mensen is het in Vietnam nu sowieso oppassen omdat het plafon nu nog vaker heel dichtbij komt.
Om 7:15, aan de late kant, stond iedereen klaar maar was de bus er nog niet. Dat kan twee oorzaken hebben, of de buschauffeur heeft het niet zo nauw met te tijd genomen, of het verkeer was nog erger dan het normaal is. Onze reisleidster Xuan heeft de tijd volgepraat over het aanliggende meer, tot de bus er was. Gisteren had Tom al laten vallen dat Xuan een vrijgezel was, maar vandaag begon zij zelf er weer over. Zij zou graag bij iemand van ons in het hotel willen overnachten. Dit is natuurlijk een grap, een Vietnamees zou een dergelijke actie niet gauw doen. In Vietnam is het namelijk taboe om voor het huwelijk met elkaar te slapen, met daarbij horende activiteiten. Bij de nieuwe generatie is dat minder sterk aanwezig, maar de (oudere) familie heeft ook nog erg veel invloed. Xuan zou echter wel graag met een westerling willen trouwen omdat het natuurlijk een mogelijkheid geeft op goede toekomst.
Deze dag gingen we naar twee bedrijven, Honda en Alcatel. Gedurende de reis naar Honda vertelde Xuan af en toe wat. Daarnaast werd er geslapen of gekeken naar de verkeerchaos of al het groen in de stad. Hanoi schijnt namelijk één van de groenste steden te zijn. De bomen zijn hier een soort van heilig. Alle beesten kunnen gegeten worden, maar een boom wordt met rust gelaten.
Bij Honda aangekomen werden we voorzien van een Honda-pet, waarbij Tom heeft aanbevolen ze daadwerkelijk te dragen omdat het erg gewaardeerd zou worden. Het begon met een presentatie over fabriek, waarna Lars een praatje over onze universiteit heeft gegeven. Hierna hebben we door de fabriek gelopen. Wat duidelijk is dat het voornamelijk om handenarbeid gaat, geen robot arm te zien zoals vaak op de tv te zien is. Dat zijn echter beelden uit hoog ontwikkelde landen, zoals Japan of de Verenigde Staten.
Na Honda hebben we luxe geluncht voor omgerekend 10 euro per persoon. We hadden dit keer geen buffet, hierdoor kregen we te weten hoe een maaltijd normaal opgebouwd wordt. Na lunch gingen we naar Alcatel. Daar werden we net zoals bij Honda ontvangen met een presentatie over wat het bedrijf hier doet, opgevolgd door Lars en daarna kregen we een rondleiding in het bedrijf, voornamelijk in de simulatieruimte van Alcatel.
Wat me het meeste bijgebleven is van deze dag was het diner bij het slangenrestaurant. Op vele manieren hebben we slangen gegeten. Bij aankomst werd een slang live geslacht, het bloed werd als eerste afgetapt en vervolgens werd het hart eruit gehaald. Opmerkelijk was het lichaam van de slang, dat nog steeds bewoog ondanks het gemis van bloed en een hart. Het bloed werd vermengt met rijstewijn, en werd als openingsdrankje geserveerd. Onze voorzitter Lars heeft het hart van de slang genuttigd, dat na 30 minuten nog steeds aan het kloppen was. Vervolgens werden er vele gangen met slang geserveerd waaronder gefrituurde slangen huid. Slang zelf smaakt naar kip, de huid is duidelijk minder interessant. Persoonlijk vond ik het eten zelf niet zo lekker maar de show erom heen was meer dan genoeg.
De rest van de avond ligt me niet meer zo goed bij, dat kan heel goed te maken hebben met de rijstwijn, en daarop volgende overgang op bier.