Dagverslag 20 november
Door Dirk-Jan van den Broek
Toen de wekker ging in het Riviera-hotel in Daejon, was ik vast niet de enige die het feestje van de vorige avond nog goed voelde hangen. Maargoed, ’s avonds een student, ’s ochtends een student, dus om 9 uur waren we ingepakt beneden. Het ontbijt bestond uit een prima maar vrij prijzig buffet, wat niet bij de prijs van het hotel inbegrepen bleek, maar als ‘kabouter’ Wesley zegt dat we het kunnen hebben, dan kan het 
Om 10 uur vertrok de bus naar de ’silicon valley’ van Korea, een half uur later stonden we dan ook voor het National Fusion Research Institute (NFRI). Hier ging het er streng aan toe, we moesten op een opgeroepen volgorde de bus uit en stuk voor stuk werd onze lichaamstemperatuur gecheckt om Mexicaanse griep op de werkvloer te voorkomen. Hoger dan 37,8 graden en je bleef in de bus. Gelukkig mocht iedereen lekker mee.
De presentatie begon met het teleurstellende bericht dat de KSTAR-fusiereactor vandaag niet open was voor publiek omdat er tests werden gedaan. Daarna volgde een interessant, maar technisch niet bijzonder diepgaand verhaal over de bezigheden van het instituut. Het paradepaardje was natuurlijk de fusiereactor, maar in de aanloop naar een rendabele fusiecentrale werd ook veel algemeen bruikbaar natuurkundig onderzoek gedaan.
We bekeken wel de controlekamer van de reactor. Hier worden scenarios gedraaid met de reactor, waarbij het plasma steeds langer in stand gehouden wordt. Deze tests noemt men
’shots’. Achter de vierrijen computers was men ’shot’ nummer 2079 aan het voorbereiden, maar aangezien dit shot nog een uur zou duren, was het vrij rustig. Er worden gemiddeld 20 shots per dag gedraaid, en momenteel kan het plasma zo’n 3 seconden in stand gehouden worden.
Na de controlekamer was er nog een tentoonstelling van een aantal onderdelen van de reactor, hieruit was een goede indruk te krijgen hoe immens groot dit apparaat eigenlijk was, en dan te bedenken dat ITER nog een aantal malen groter is!
Om kwart voor 1 vertrokken we richting het Korean Advanced Institute for Science and Technology (KAIST). Mister Kim vertelde ons dat we geen tijd hadden voor een ‘decent lunch’ dus dat we maar naar de Burger King op het universiteitsterrein gingen. Tot zijn verbazing trok er gejuich door de bus. En xo, na wat burgers en aanverwanten gingen we om 14.00 het Nanofab instituut binnen. Dit instituut fabriceert 180 nanometer CMOS in hun cleanroom van 5000 vierkante meter. Na een korte uitleg deden we in 2 groepen een tour langs de cleanroom. Indrukwekkende apparatuur hadden ze staan voor een academische cleanroom, ze hadden zelfs een apart gedeelte voor bio-onderzoek.
Om half vier konden we Bram Nauta ophalen, hij had een kleine lezing gegeven in opdracht van professor Yu, een prominent figuur in het Koreaanse bedrijfsleven en ook in de politiek.
We checkten in in Fraser Suites, een geniaal hotel waar we per vier personen verbleven in ’serviced appartments’, zeer complete appartementen waar zelfs de afwas dagelijks voor je werd gedaan.
Na het eten pakten we dan ook even de inbegrepen sauna mee, helaas was daarna de golfbaan op het dak van het hotel gesloten.
Om 23.30 ging ik nog even een biertje doen in de stad, maar pas na wat omzwervingen vonden we een leuke uitgaansbuurt, helaas hadden we toen al wel weer even genoeg bier achter de kiezen en genoeg slaap tekort. Daarom ploften we rond kwart voor 1 toch maar in bed.